اصول کلی در ساخت دیوار سنگی

اصول کلی در ساخت دیوار سنگی

در ساخت دیوار سنگی به مانند دیگر فعالیت‌های عمرانی ضروری است که هم مصالح دارای استانداردهای فنی لازم باشد و هم نحوه اجرا، از اصول کلی مربوطه پیروی کند.

 

نحوه استقرار سنگ

سنگ باید در دیوار به حالت طبیعی یعنی در راه خواب خود قرار بگیرد. این مسئله در مورد سنگ‌های لایه لایه، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

به طور کلی، راستای نیروهای وارده بر روی هر قطعه سنگ ساختمانی‌، باید عمود بر رگه یا خواب طبیعی آن باشد.

نمای سنگ

نمای سنگ باید صاف و سالم باشد و در ساخت دیوار سنگی باید با استفاده از سنگ‌های کوتاه ریشه و بلند ریشه قفل و بست لازم را ایجاد کرد.

ریشه سنگ در دیوار نباید از ۱۵ سانتیمتر کمتر شود.

به طور کلی باید به ازای هر ۲ سنگ راسته، حداقل یک سنگ کله و در هر متر مربع نمای دیوار سنگی حداقل یک سنگ عمقی به کار رود.

وزن سنگ

چون وزن مخصوص سنگ‌ها محدوده گسترده‌ای را شامل می‌شود (از ۲۸۰۰ تا ۱۳۰۰ کیلوگرم در متر مکعب)، ابعاد سنگ معیار مناسبی برای سنجش تناسب آن برای استفاده در بناهای سنگی نیست.

در کل وزن یک پاره سنگ طبیعی که برای ساختن دیوار سنگی انتخاب می‌شود باید در حدی باشد که یک نفر بتواند آن را برداشته و در دیوار جای دهد.

به همین خاطر سنگ‌هایی با وزن مخصوص کم، به نسبت دارای ابعاد بزرگتری بوده و بناهای زیباتر و مستحکم تری ایجاد خواهد کرد ولی باید توجه داشت که اغلب، مقاومت فشاری سنگ با وزن مخصوص آن رابطه مستقیم داشته و استفاده از سنگ‌هایی با وزن مخصوص کم برای دیوارهای باربر توصیه نمی‌شود.

قفل و بست سنگ‌ها در ساخت دیوار سنگی

در ساخت دیوار سنگی، باید با استفاده مناسب از سنگ‌های کوتاه ریشه (راسته) و بلند ریشه (کله و عمقی) قفل و بست لازم را ایجاد کرد. ریشه سنگ در دیوار نباید از ۱۵ سانتیمتر کمتر باشد.

به طور کلی به ازای هر ۲ سنگ راسته، حداقل یک سنگ کله و در هر متر مربع نمای دیوار، حداقل یک سنگ عمقی باید به کار رود (در هر رج بایستی یک سوم سنگ‌ها، سنگ کله باشد).

ضخامت دیوار سنگی

ضخامت دیوار سنگی با ملات نباید از ۴۰ سانتیمتر کمتر شود.

ولی چون بیشتر سنگ‌های طبیعی عایق حرارتی خوبی نیستند، بهتر است دیوارهایِ سنگیِ جداره بیرونیِ ساختمان‌ها را با ضخامتی حداقل برابر با ۴۵ سانتیمتر ساخت.

دیوار خشکه چین سنگی

از دیوارهای خشکه چین سنگی فقط برای دیوارهای دو رو نمای حصار استفاده می‌شود.

این دیوارها، فقط وزن خود را تحمل می‌کنند و به هیچ عنوان نباید نیرویی به آنها وارد کرد.

حداقل ضخامت قابل قبول دیوارهای سنگی خشکه چین ۶۰ سانتیمتر است.

نسبت ارتفاع به ضخامت در این دیوارها، حداکثر سه برابر است.

عدم تماس سنگ‌ها

در دیوارهای سنگی که با ملات ساخته می‌شوند، به منظور انتقال بهتر نیروها لازم است هیچ سنگی مستقیما با سنگ دیگر در تماس نباشد. رابطه بین دو سنگ باید حتما از طریق ملات انجام گیرد، یعنی دور تا دور سنگ‌ها، به جز در قسمت نما، باید توسط لایه‌ای از ملات احاطه شود. سنگ باید به خوبی به ملات بچسبد و سنگ‌های قسمت توکار (میانی دیوار) باید کاملا در ملات غرق شوند. یعنی در ابتدا فاصله بین سنگهای دو طرف دیوار با ملات پر شده سپس برای افزایش مقاومت هسته دیوار، تکه سنگ های کوچک درون این ملات تازه غرق شوند.

نکته

این دیوارها به علت جابه‌جا شدن و سقوط سنگ‌ها در اثر باران و برف، نفوذ آب به داخل دیوار و همچنین جابه‌جا شدن به وسیله انسان و حیوانات، از پایداری و عمر کوتاهی برخوردارند.

بنای رج اول در ساخت دیوار سنگی

در رج زیرین (سنگ‌هایی که بلافاصله بر روی پی، یا زیرسازی قرار می‌گیرند) دیوارهای سنگی، به ویژه دیوارهایی که به صورت خشکه چین بنا می‌شوند، باید از سنگ‌های بزرگ بلند ریشه (کله و عمقی) استفاده شود.

در گوشه‌ها و محل‌های تقاطع دیوارها نیز باید از این سنگ‌ها مصرف شود.

بهتر است ارتفاع این سنگ‌ها حدود ۲ برابر ارتفاع سنگ‌های مجاور باشد.

در دیوارهای سنگی با ملات، برای استقرار سنگ‌های رج اول، باید بر سنگ‌ها را با استفاده از ملات، بر روی پی یا زیرسازی گذاشت.

به این صورت که با فشار دست یا کوبیدن با تیشه، سنگ را بر روی ملات مستقر کرد تا ملات در زیر سنگ پخش شده و تمام قسمت‌ها را پر کرد.

درزهای قائم را نیز باید با کمچه از ملات پر کرد تا محل عبور و تجمع آب باران و یا لانه حشرات نشود.

بنایی در سرما

انجام هر گونه بنایی با سنگ، در مواقعی که برودت هوای محل کار یا درجه حرارت مصالح مصرفی از ۵ درجه سانتیگراد کمتر است، مجاز نیست مگر اینکه وسایل کافی برای گرم نگهداشتن محل یا مصالح مصرفی پیش بینی شده باشد تا درجه حرارت از مقدار مذکور کمتر نشود.

 

بند افقی سراسری در ساخت دیوار سنگی

در بیشتر دیوارها، اعم از خشکه چین و با ملات، که با نمای در هم ساخته می‌شوند، باید در هر یک و نیم متر ارتفاع، یک بند افقی در ضخامت دیوار را ایجاد شود.

این کار به منظور محدود کردن در هم ریختگی نما و مهمتر از آن، متعادل کردن دیوار برای انتقال بهتر نیروهای قائم به طرف پایین و پی دیوار انجام می‌شود.

برای ادامه دیوارسازی بر روی این بند افقی، همان گونه که در مورد سنگ‌های رج زیرین دیوار توضیح داده شد، عمل می‌شود.

نصب سنگ

هنگام اجرای عملیات بنایی نباید سنگ بر روی دیوار در حال ساختن پرتاب یا کشیده شود، بلکه باید با دقت در محل مربوطه نصب گردد تا سنگ‌های کار گذاشته شده جابه جا نشود.

سنگ چینی باید به طور یکنواخت انجام شود به نحوی که هیچ زمان هیچ قسمت بنا، بیش از یک رج از قسمت‌های دیگر آن بالاتر نباشد.

 

مرطوب کردن

در هنگام بنایی، باید نخست سنگ‌ها را مرطوب کرده و سپس از آنها استفاده کرد.

به علاوه قبل از اینکه یک سنگ کار گذاشته شود، سطح رویی سنگ‌های رج زیرین را باید حتی المقدور تمیز کرده، مختصری آب روی آن پاشید و سپس ملات را بر روی آن پخش کرد.

دیوار تمام شده نیز باید متناسب با اقلیم و فصل تا مدتی پس از بنایی، مرطوب نگهداشته شود.

بند کشی در ساخت دیوار سنگی

استحکام و پایایی دیوارها رابطه مستقیمی با بندکشی دارد لذا ضروری است پس از ساخت دیوار سنگی از مواد و مصالح مناسبی برای بندکشی استفاده شود و در دوره های خاصی نیز بند دیوارها بررسی شده و تعمیرات لازمه صورت پذیرد.

برای بند کشی درزهایِ نما بسته به اقلیم، نوع و مقاومت سنگ، نوع و مقاومت ملات، محل احداث دیوار و نوع نماسازی، به تناسب مورد، انواع مختلفی از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

محافظت

پس از نصب سنگ در دیوار، در هیچ شرایطی نباید ضربه‌ای به سنگ وارد شود.

باید توجه داشت که هر گونه تیشه کاری، قلم کاری و نماسازی، حتماً قبل از نصب سنگ در دیوار انجام شود.

محافظت از سنگ در برابر عوامل جوی‌، به ویژه یخ زدگی باید در کلیه مراحل استفاده از سنگ، یعنی از لحظه رسیدن سنگ به کارگاه تا پایان عملیات بنایی به خوبی انجام گیرد.

انواع دیوار

انواع دیوار

ساختمان‌ها از اجزای متعددی که در کنار یکدیگر قرار داده‌ می‌شوند تشکیل‌شده‌اند.

دیوار، کف و سقف از مهم‌ترین اجزای ساختمانی هستند.

دیوار‌ها با پیشرفت فناوری دچار تغییراتی گسترده‌‌‌ای از نظر نحوه ساختن و مصالح مورد استفاده در آن‌ها شده‌‌اند.

در این مطلب سعی خواهد شد که مروری بر انواع دیوار‌های مدرن و همچنین مصالح به کار رفته در ساخت دیوار‌ها داشته باشیم.

انواع دیوار‌های متداول در صنعت ساخت‌وساز

به طور کلی دیوار به سازه ای گفته می شود که در ساختمان سازی در جهت مشخص کردن محیط اتاق یا ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.

دیوارها بر اساس نوع عملکرد به دو دسته تقسیم بندی می شوند: دیوارهای باربر و دیوارهای غیر باربر.

در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

دیوار باربر

دیوار باربر به دیواری گفته می شود که علاوه بر وزن خود وزن طبقات بالایی قرار گرفته بر روی آن و وزن سقف ها را نیز تحمل کرده و آن را به فونداسیون ساختمان انتقال می دهد.

دیوارهای باربر می توانند داخلی یا خارجی باشند. دیوار باربر در انواع ساختمان هایی که نیاز به تقسیم بندی فضا دارند مورد استفاده قرار می گیرد.

نقشه افقی این دیوار در انواع شکل های مختلف مانند مستطیلی، دایره ای و مثلثی وجود داشته و می توان از آن ها در انواع ساختمان های مختلف با اشکال متفاوت استفاده کرد.

دیوار باربر دسته بندی متفاوتی دارد که این دسته بندی شامل:

·دیوار پیش ساخته بتنی

·دیوار حائل

·دیوار بنایی

·دیوار سنگی

·دیوار آجری

·دیوار برشی

ساخت دیوارهای پیش ساخته بتنی به وسیله قالب های بتنی، بتن ریزی شده و به محل مورد نظر انتقال داده می شود. مونتاژ این گونه دیوارها در محل ساختمان سازی صورت می گیرد.

نصب این دیوارها آسان بوده و با سرعت و بدون نیاز به نیروی انسانی زیاد انجام می پذیرد.

تبصره 1:

دیوارهاي خارجی که تمام ارتفاع طبقه را پوشش نمیدهند (دیوار کوتاه)،بخصوص در ساختمان هاي بتنی،همواره باید از قاب سازه اي جدا شوند. زیرا در غیر اینصورت می تواند باعث تشکیل “ستون کوتاه”در سازه شود.

دیوار پیش ساخته بتنی

به جرات می توان گفت که دیوار پیش ساخته بتنی سابقه ای به طول یک قرن دارد. این دیوارها بعد از جنگ جهانی دوم به عرصه ساخت و ساز و صنعت انبوه سازی راه یافتند. چون بعد از جنگ برای سرعت بخشیدن به عمران و آبادانی شهرها و ساختن بناهای مختلف ، نیاز بود که از روش هایی استفاده شود که کمترین هزینه را داشته باشد و در سریع ترین زمان ممکن کارها پیش برود.

 

استفاده از دیوار پیش ساخته بتنی در اکثر کشورهای جهان ح

تی کشورهای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع استفاده از مصالح پیش ساخته یک راه موثر در افزایش بهره وری و سرعت بخشیدن به روند انبوه سازی و ساخت و ساز به شمار می رود. البته باید بگوییم که این دیوارها به صورت دیوارهای گچی و پلی استایرنی نیز موجود هستند اما موضوع مطلب ما در خصوص استفاده از دیوار بتنی می باشد. نکته مهمی که وجود دارد قیمت دیوار پیش ساخته بتنی نسبت به دیگر روش ها برای احداث دیوار بسیار به ارزانتر خواهد بود.

انواع دیوار پیش ساخته بتنی 

جامد

در ساخت این نوع از دیوار بتنی پیش ساخته از بتن جامد استفاده می شود و به عنوان دیوارهای درونی برای تکمیل دیوارهای ساختمان استفاده می شوند.

ساندویچ پانل بتنی

یکی از پرکاربردترین دیوارهای پیش ساخته ، ساندویچ پانل است. این دیوارها بر حسب میزان مقاومتی که دارند از دو واحد ساندویچی و تو در تو ساخته می شوند. پانل های ساندویچ به دو لایه در هر دو سمت محدود شده است و بین آن یک لایه عایق سخت قرار گرفته است. مقاومت بسیار بالای آن ها و همچنین کاهش هزینه ها و افزایش امنیت استفاده از این دیوارها سبب شده است که کاربردهای گسترده ای داشته باشند.

پوسته نازک یا H پانل

پوسته نازک نوع دیگر دیوار پیش ساخته بتنی است که سرعت اجرای آن و کیفیت بالا و امکان جابجایی آسان آن سبب شده که کاربردهای زیادی در بخش های مختلف ساخت و ساز داشته باشد. به راحتی می توان آن را بر روی ستون های پیش ساخته بتنی یا ستون های H  شکل فلزی نصب کرد. قیمت پایین و نصب آسان این دیوارها سبب شده که کاربرد زیادی داشته باشند.

دیوار حائل

دیوار حائل دیواری است که فشار ناشی از اختلاف تراز به وجود آمده به واسطه خاکریزی، خاکبرداری یا سایر عوامل طبیعی را تحمل کرده و به صورت پایدار حفظ نماید. دیوارهای حائل از جمله ابنیه های فنی هستند که به وفور در شبکه های حمل و نقل جاده ای و ریلی کاربرد دارند.

دیوارهای حائل براساس عملکرد سازه ای به دو دسته تقسیم میشوند:

الف) دیوارهای حائل صلب: دیوارهایی که از نظر نشست با محیط هماهنگ نیستند که شامل دیوارهای زیر می شوند:

دیوارهای حائل وزنی

دیوارهای حائل غیر وزنی

دیوارهای حائل عمیق

ب) دیوارهای حائل انعطاف پذیر: این دیوارها از نظر نشست با محیط هماهنگ هستند و شامل دیوارهای زیر می باشند:

 

دیوارهای خاک مسلح با شبکه های پلیمری (ژئوتکستایل و ژئوگرید)، دیوارهای خاک مسلح با تسمه های فولادی، دیوارهای قفسه ای، سپرهای فولادی، دیوارهای حائل توری سنگی

دیوار غیر باربر

دیوارهای غیر باربر همان گونه که از نامشان پیداست تنها قادر به تحمل وزن خود بوده و به عنوان دیوارهای داخلی شناخته می شوند. انواع دیوارهای غیر باربر عبارتند از:

·دیوار های جداگر داخلی

·دیوار بیرونی (نما)

·دیوار جان پناه

دیوارهای غیر باربر از یک لایه بتن سبک فومی میانی و دو لایه روکش سیمان الیاقی در طرفین تشکیل می شوند که صرفا به عنوان دیوارهای جدا کننده داخلی ساختمان قابل استفاده هستند. این دیوارها به کمک runner و track های در نظر گرفته شده به کف و سقف سازه متصل می‌ شوند. این پانل‌ ها ۳ متر ارتفاع و ۰/۶ متر عرض دارند و در ضخامت‌ های متفاوتی تولید می ‌شوند. وزن هر متر مربع این پانل‌ها تقریباً بین ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم بر متر مربع می باشد. اتصال پانل‌ های کناری به یکدیگر به کمک کام و زبانه‌ های تعبیه شده در لبه طولی انجام می‌ شود.

 

اطلاعات بیشتر

برای مشاهده بیشتر مقالات اینجا کلیک کنید.

 

 

والپست چیست؟

والپست چیست؟

وال پست کلافی است که در طول های مشخص برای یکپارچه عمل نمودن دیوار به کار می رود.

این وال پست ها سبب درگیری دیوار با اسکلت و در نتیجه استحکام دیوار خواهد شد.

همان گونه که از نامش پیداست، وال پست نگهدارنده دیوار است.

این المان که معمولا به صورت یک تیر یا ستون طراحی می گردد، در انتهای سالن های صنعتی و به طور کل فریم های با دهانه بالا که انتهای آن با دیوار پوشش می گردد، قرار می گیرد.

انواع وال پست:

وال پست به معنای نگهدارنده دیوار و به ۲ صورت وال پست قائم و وال پست افقی است.

  1. این وال پست‌ها سبب درگیری دیوار با اسکلت و در نتیجه استحکام دیوار خواهد شد‌.
  2. وال پست قائم در زمانی که دهانه شما بزرگ باشد از روی تیر طبقه پایین به زیر تیر طبقه بالا در دهانه جوش می‌شود‌.

✔ انواع وال پست و مهار دیوار از نظر اجرایی

  1. اجرای تسمه دور ستون؛
  2. اتصال دیوار به ستون با میلگرد؛
  3. اجرای وال پست با انکر بولت و نبشی کشی؛
  4. مهار دیوار از طریق تعبیه میلگرد در داخل کف؛
  5. اجرای وال پست برای جان پناه بام (وال پست جان پناه)
  6. مهار دیوار به وسیله تعبیه میلگرد در داخل ستونهای مجاور؛
  7. مهار دیوار به دیوارهای برشی از طریق عبور میلگرد در سوراخ قالب ها؛

نکته

دیوار موجود در دهانه مهاربندي باید به گونه اي باشد که مهاربند بتواند آزادانه عمل نماید. در چنین دهانه هایی، نمی توان اثر میانقابی دیوار را در نظر گرفت و باید آنها را به صورت جدا شده از قاب اجرا نمود.

ویژگی های وال پست

وال پست می تواند به شکل فلزی یا بتن آرمه باشد.

نمونه فلزی وال پست معمولا به شکل پروفیل نبشی، ناودانی و قوطی می باشد.

وال پست در فواصل و طول های مشخص و در جهت یکپارچه عمل نمودن دیوار به کار می رود.

وال پست به صورت یک تیر یا ستون عمل می کند و محل قرار گیری آن در انتهای فریم با دهانه بالا و محلی که با دیوار پوشش می شود، می باشد.

چگونگی اجرای وال پست

اجرای وال پست در قسمت های مختلفی هم چون ساختمان بتنی، اسکلت فلزی و بلوک های سیمانی صورت می گیرد.

نحوه اجرای وال پست در اسکلت بتنی

در جهت اجرای وال پست در اسکلت بتنی ابتدا باید محل قرار گیری و ساخت وال پست، منطبق با نقشه مشخص شود.

سپس نسبت به نصب ورق های اتصال در کف و سقف اقدام می شود.

باید توجه داشت که فاصله نصب وال پست در هنگام اجرای دیوار را خالی نگه داشت.

در ادامه و در هنگام ردیف کردن بلوک ها در هر دو ردیف باید از یک بست استفاده کرده و دو دیوار مجزا را به یکدیگر متصل کرد.

پس از اتمام ساخت دیوار، از چهار میلگرد استفاده کرده و آن ها را به ورق های اجرا شده در کف و سقف جوش می دهیم.

پس از انجام این کار با استفاده از سیم آرماتوربندی نسبت به اتصال میلگردها به بست ها اقدام کرده و دو طرف دیوار را قالب می بندیم.

در این مرحله داخل قالب ها بتن می ریزیم و در پایان پس از باز کردن قالب ها وال پستی منطبق بر ضخامت دیوار خواهیم داشت.

نحوه اجرای وال پست در اسکلت فلزی

به طور کلی می توان گفت، نحوه اجرای وال پست در اسکلت فلزی به گونه ای است که وال پست در اسکلت فلزی به واسطه جوشکاری، به تیر و ستون متصل می شود.

نحوه اجرای وال پست فلزی در بلوک سبک

در اجرای وال پست فلزی در بلوک های سبک در ابتدا باید مطابق با نقشه محل ورق های اتصال به کف و سقف را بررسی کرده و مکان آن را مشخص کرد.

پس از انجام این کار نسبت به نصب ورق های اتصال اقدام کرده و وال پست را به ورق های پایینی و بالایی جوش می دهیم.

سپس در یک طرف بلوک را به صورت کامل و در سمت دیگر قسمت وال پست را از داخل بلوک ایجاد نمایید.

آهن کشی نمای ساختمان

آهن کشی نمای ساختمان

مهمترین بخش یک ساختمان، نمای ساختمان است.

نمای ساختمان علاوه بر زیبایی بصری، مقاومت زیادی در برابر تاثیر رطوبت بر بخش ‌های داخلی ساختمان دارد.

همینطور که می دانید لازمه ی انجام عملیات ساختمان، آهن کشی نمای ساختمان است.

اصول آهن کشی نمای ساختمان

آهن کشی نمای ساختمان با عناوینی همچون نبشی کشی و شاسی کشی نما در صنعت ساختمان‌ سازی نیز معروف است.

طی عملیات آهن کشی، مهندس معمار یک طراحی را برای نمای ساختمان در نظر می‌ گیرد.

با توجه به پیشرفت تکنولوژی در حوزه ساختمان سازی، از طرح‌ های متنوعی می ‌توان برای اجرای زیرسازی نما استفاده کرد.

پس از ایجاد طرح، عملیات آهن کشی نمای ساختمان اجرا می ‌شود که این بخش باید اصولی و طبق استانداردهای روز دنیا انجام گردد.

مراحل اجرای نمای ساختمان

اجرای نمای ساختمان به طور کلی در سه مرحله انجام می شود.

  • طراحی نمای ساختمان
  • زیرسازی یا نبشی کشی نمای ساختمان (آهن کشی)
  • اجرای نمای ساختمان

اصول نبشی کشی (شاسی کشی) نما

آهن کشی نمای ساختمان باید دقیق و اصولی و طبق برنامه از پیش طراحی شده انجام بگیرد. برای آهن کشی نمای ساختمان از اصول زیر برای اجرا استفاده می ‌شود.

  • انتخاب پروفیل مناسب

پروفیل مورد نیاز برای همه انواع ساختمان‌ ها یکسان نیست و میبایستی هر پروفیل بسته به نوع متریال استفاده شده برای نما انتخاب شود‌.

انتخاب پروفیل مناسب توسط مهندس معمار یا فرد واجد شرایط باید انتخاب گردد.

  • تهیه نقشه شاسی کشی نمای ساختمان

بعد از انتخاب پروفیل، نوبت به تهیه نقشه آهن کشی نمای ساختمان می‌رسد که باید با دقت طراحی شود.

در مرحله ی نقشه کشی، همه قسمت‌های نمای ساختمان با دقت بررسی میگردد.

برای ایجاد هر تغییری مثل منحنی یا اشکال مختلف در نمای ساختمان، زیرسازهای آن در نقشه باید مشخص شود.

همچنین محل اتصالات و محل جوش‌ در نقشه برای دقت بیشتر معین می ‌شود.

برای ایجاد منحنی در نمای ساختمان از پروفیل ‌های آهنی برای شاسی کشی آن بهره میگیرند.

دیوار برشی

همان طور که گفته شد وال پست ها همان نبشی های فولادی هستند که در ساخت دیوارها و سایر اتصالات ساختمان از آن ها استفاده می شود.

نحوه آهن کشی نما

یکی از مهمترین مراحل اجرای نمای ساختمان که بر کیفیت و ماندگاری نما تاثیر بسزایی دارد اجرای آهن کشی نما می باشد.

می دانستید یکی از مهم ترین دلایل شکستن یا ترک خوردن آجرها و سنگ ها نشان ‌دهنده عدم دقت در زیرسازی آنها است؟

فقط درصد خیلی کمی به کیفیت نامرغوب سنگ ‌ها بر می‌ گردد.

نبشی‌ کشی ساختمان چیست؟

نبشی‌ کشی ساختمان چیست؟

اجزای غیر سازه‌ای ساختمان مانند دیوارها باید به صورت اصولی و استاندارد با اسکلت اصلی ساختمان درگیر باشند.

در غیر این صورت این اجزا با وقایعی مانند زلزله فرو می‌ریزند و خسارات مالی و جانی زیادی را به بار می‌آورند.

به دلیل جلوگیری از تخریب دیوارهای ساختمان در زمان های وقوع بلایای طبیعی، مانند:

زلزله و یا وزش باد های شدید باید دیوارهای ساختمان را با استفاده از مواردی مانند:

کلاف، نبشی و  یا قوطی محکم کرد، با اینکار نیروی وارد شده به دیوار های ساختمان به کمک آنها به زمین منتقل میشود.

عدم نبشی کشی در ساختمان های بتنی یکی از اشکالات اساسی است که مهندسین ناظر بسیار به آن توجه دارند.

شاسی‌کشی یکی از موفق‌ترین تلاش‌ها در جهت ایجاد سلامت و ایمنی در سازه‌ها به شمار می‌رود و امروزه از مراحل ضروری در ساخت انواع سازه‌ها است.

این روش نیازمند اجرای اصولی و استاندارد است تا ساختمان را تا مدت‌های طولانی در برابر تخریب و فرسودگی مصون کند.

همچنین شاسی‌کشی برای نمای ساختمان به عنوان زیرسازی عمل کرده و می‌تواند مانع جذب رطوبت به داخل ساختمان شود.

علاوه بر این شاسی‌کشی در کیفیت و ظاهر نمای ساختمان نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.

نبشی ها به منظور جلوگیری از ایجاد خسارات و خرابی های ساختمان در برابر عوامل طبیعی مانند زلزله، سیل و غیره در دیوارهای ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند.

این امر سبب می شود تا نیروهایی وارد شده به ساختمان و دیوارهای آن به واسطه نبشی ها به زمین منتقل شود و پایدلری دیوار های سازه به طرز قابل توجهی حفظ شود .

آیا نبشی کشی همان وال پست است؟

 

نبشی کشی در ساختمان یکی از روش هایی است که به واسطه آن وال پست را در دیوارها جای گذاری می کنند.

اجرای وال پست از طریق دیگر مانند استفاده از قوطی، ناودانی کلاف نیز انجام می گیرد.

با این حال اجرای نبشی کشی ساختمان از مهم ترین و رایج ترین روش ها برای این کار در نظر گرفته می شود.

بنابراین یکی از تمهیداتی که به وسیله آن وال پست را در دیوار ها جایگذاری کنند استفاده از نبشی کشی در سازه ها می باشد.

به همین دلیل ارائه مطالبی در زمینه وال پست ها می تواند در درک درست ضوابط نبشی کشی ساختمان تاثیر بسزایی داشته باشد.

نکته

همان طور که گفته شد وال پست ها همان نبشی های فولادی هستند که در ساخت دیوارها و سایر اتصالات ساختمان از آن ها استفاده می شود.

نحوه نبشی ‌کشی دیوارهای ساختمان

این فرآیند در ساختمان‌هایی با دیوارهای خارجی آجری به دو صورت می‌تواند انجام شود.

در روش اول پیش از انجام بتن‌ریزی در ستون‌ها، پلیت‌هایی تعیین می‌شود تا برای جوش دادن نبشی‌ از آن‌ها کمک گرفته شود.

در روش دیگر می‌توان با استفاده از تفنگ‌های میخکوب و یا تسمه نبشی‌ها را به ستون‌ها متصل کرد.

پس از اتصال نبشی به ستون‌ها، آن‌ها را به شکلی قرار می‌دهیم تا مقطع دیوار داخل نبشی قرار بگیرد.

پس از این مرحله، میلگردهای عرضی را به میلگردهای طولی جوش داده و میلگردهای طولی را به نبشی‌ها جوش می‌دهند.

دیتیل نبشی ‌کشی ساختمان

جزئیات نبشی‌کشی دیوارهای داخلی، خارجی و نمای ساختمان، توسط نقشه‌های دقیق تعیین می‌شود.

در این قسمت به شرح نکات مهم قابل ذکر در این نقشه‌ها می‌پردازیم:

در نبشی‌کشی قائم باید در فاصله‌های یک متر به یک متر توسط میلگرد آجدار نمره ۱۰

شاخک‌هایی را به نبشی جوش داد تا گیرداری مورد نیاز تیغه و نبشی‌کشی تامین شود.

دیوار در زمان وارد شدن بارهای جانبی رفتاری یکدست از خود نشان دهد.

جهت اتصال بهتر در نبشی‌کشی افقی با میلگرد نمره ۱۴ و بیشتر در فاصله‌های ۱ تا ۱.۵ متری به سقف اتصال داده می‌شود.

مقاطع فولادی مورد استفاده در این فرآیند باید از جنس فولاد ضد زنگ باشد.

جهت اتصال بهتر بین نبشی‌کشی و دیوار طرفین و جلوگیری از ترک خوردن ناشی از حرکت‌های جانبی ساختمان، در مرحله انجام نازک‌کاری، روی آن را با رابیتس یا توری مرغی می‌پوشانند و با سیم گالوانیزه محکم می‌کنند.

نبشی‌کشی از نوع قائم باید به سازه متصل شود.

چنانچه روی تیغه قرار گیرد، لبه پایینی آن را به شکل نبشی دو طرفه به تیر جوش می‌دهند.

اگر نبشی‌کشی قائم روی کف باشد، ابتدا باید یک عدد پلیت به کف رول بوت کرد و

بعد نبشی‌کشی را روی آن به وسیله دو عدد نبشی جوش داد تا خوب متصل شود.

در صورتی که طول دیوار بیش از ۶ متر باشد و طول آن از ۴۰ برابر ضخامت دیوار بیشتر باشد، به نبشی‌کشی عمودی نیاز است.

در دیوارهای با ارتفاع بیش از ۳/۵ متر، نبشی‌کشی افقی قابلیت اجرا دارد.

دیوار برشی چیست؟

دیوار برشی چیست؟

دیوار برشی یکی از انواع دیوار اجرایی در ساختمان‌ است که به منظور و هدف خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دیوار برشی در واقع متشکل از یک سری قطعات برشی یا همان قطعات مهاری است،

که اصلی‌ترین وظیفه آن‌ها کنترل تأثیر بارهای جانبی وارده بر ساختمان است.

این نوع دیوارها با توجه به هدف استفاده از آن‌ها اهمیت ویژه‌ای دارند.

این دیوار به طور معمول در قسمت خارجی سازه تعبیه می‌شود؛

به طور معمول دیوار‌های برشی به طور مستقیم به فونداسیون متصل می‌شوند.

با این وجود در مواردی که بارهای جانبی نسبتاً کوچک هستند و اثر دینامیک قابل توجهی نیز وجود ندارد، این نوع از دیوارها را می‌توان به ستون‌ها متصل کرد.

انواع دیوار برشی

دیوار برشی جفت

در بسیاری از موارد یک سری باز شدگی‌ها یا منافذی در این دیوار ایجاد می‌شود.

به این نوع از دیوار برشی جفت شده یا کاپل گفته می‌شود.

دیوار برشی مونولیتیک

دیوار برشی مونولیتیک خود شامل چند نوع است که هر یک تحت شرایط خاصی در ساختمان سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مونولیتیک نوعی از دیوار برشی است که در نوع خود ساده‌ترین است و به سه نوع کوتاه، اسکوات و طره‌ای تقسیم می‌شود.

دیوار برشی تخت و کانالی

دیوارهای برشی به لحاظ سطح مقطع در سه دسته صفحه‌ای و تخت، لبه‌دار و کانالی قرار می‌گیرند.

بر اساس نوع مصالح مورد استفاده، دسته‌بندی جامع‌تری در خصوص دیوارهای برشی صورت گرفته است. بر این اساس دیوار برشی به چند دسته تقسیم می‌شود.

دیوار برشی

دیوار برشی در واقع یک دیوار مهاری است که به منظور کنترل بارهای جانبی در اثر وزش بادهای شدید و زمین‌لرزه بر روی ساختمان است.

موقعیت قرارگیری دیوارهای برشی در ساختمان

شکل و موقعیت پلان دیوار‌های برشی تأثیر به سزایی بر رفتار کلی سازه می‌گذارد.

به لحاظ ساختاری بهترین موقعیت قرار گیری این نوع دیوارهای ساختمانی در مرکز هر نیمه از ساختمان است؛

اما متأسفانه قرار دادن این نوع دیوارها در این موقعیت تقریباً غیر عملی است و از همین رو این دیوارها را عمدتاً در گوشه‌ها و انتهای سازه به کار می‌برند.

مراحل اجرای دیوار برشی

مرحله اول آرماتوربندی

این نوع از دیوارها دارای دو نوع میلگرد عمودی و افقی هستند.

آرماتور‌های عمودی مد نظر برای اجرای دیوارهای برشی را باید در زمان اجرای آرماتوربندی فونداسیون در محلی که از پیش مشخص شده است قرارداد.

به منظور جلوگیری از جابجایی و تغییر حالت آرماتور‌های عمودی از آرماتورهای افقی در فواصل مشخصی استفاده می‌کنند.

مرحله دوم قالب‌بندی

پس از به پایان رساندن آرماتوربندی باید نسبت به اجرای قالب‌بندی اقدام کرد.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در اجرای قالب‌بندی به آن دقت کرد در واقع محل قرارگیری میلگرد‌های افقی و قائم در قالب است و باید به گونه‌ای باشد که بتن بتواند به راحتی از میان آن‌ها حرکت کند.

پس از اطمینان از قرارگیری مناسب میلگرد‌ها در فضای بین قالب‌ها، باید صفحات قالب را با استفاده از پین و گوه به یکدیگر و به آرماتورها متصل کرد.

مرحله سوم بتن‌ریزی

پس از قالب‌بندی و اطمینان از محکم بودن اتصالات قالب‌ها، می‌توان نسبت به بتن‌ریزی در فضای بین قالب‌ها اقدام نمود.

همزمان با بتن‌ریزی باید با استفاده از دستگاه‌های ویبراتور از جای‌گیری مناسب بتن در میان میلگرد‌های افقی و عمودی اطمینان حاصل کرد.

دیوار میانقاب

 دیوار میانقاب

معرفی دیوار میانقاب

دیوارها یا جداکننده ها، که به عنوان پرکننده ها درون قاب های فلزی و یا بتنی به کار می روند، اجزای سازه ای هستند که به وفور در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرند. معمولا در تحلیل های دینامیکی از وجود پرکننده ها صرف نظر می شود. قرارگیری پرکننده در دهانه یک قاب نوعی زیر سازه تشکیل می دهد که به آن میانقاب می گویند. هرگاه داخل قاب بتنی یا فولادی با یک پانل آجری یا بتنی پر شود، سیستم قاب و میانقاب به وجود می آید.

اثر میان قاب ها در رفتار لرزه ای قاب های ساختمانی :

معمولاً به علت چشم پوشی کردن از اثر سخت کنندگی میان قاب ها، که گاهی اوقات سختی قاب ها را تا 20 برابر افزایش می دهند، خسارات زیادی به قاب های مرکب وارد می شود.

زیرا این افزایش سختی باعث کاهش پریود قاب مرکب نسبت به قاب خالی می شود و باعث جذب نیروی زلزله بیشتری می گردد و میانقاب ها را تحت تأثیر تنش های بالایی قرار می دهد که این افزایش تنش منجر به شکست های جزئی و یا کلی میانقاب ها می شود.

در اثر شکست کلی میانقاب ها ، نیروی بالایی که قبلاً توسط قاب مرکب تحمل شده بود در اثر حذف میان قاب ها  به طور ناگهانی به اعضای لاغر قاب ( تیر و ستون ها ) اعمال می گردد و چون هرگز برای چنین نیرویی تحلیل و طراحی نشده اند بشدت آسیب دیده و پایداری قاب را به مخاطره می اندازند.

اثرات منفی میانقاب ها:

 

  1. میان قاب ها به علت وزن زیاد ، مقاومت و سختی بالایی که دارند موجب افزایش نیروی زلزله وارد بر ساختمان می گردند.
  2. توزیع نامتقارن دیوارها در پلان منجر به جابجایی مرکز سختی و تولید یک لنگر پیچشی مخرب در ساختمان می شود که در طراحی دیده نشده است.
  3. اندرکنش قاب و میانقاب می تواند موجب شکست های برشی ترد در ستون های بتن مسلح گردد.
  4. میانقاب ها می توانند با سخت تر کردن طبقات بالا در سازه، باعث ایجاد طبقه اول نرم شوند که از نظر عملکرد لرزه ای بسیار نامطلوب است.

اما با وجود مطالب فوق ، بسیاری بر این اعتقادند که میان قاب ها تأثیر مثبتی بر سختی و مقاومت نهایی سازه دارند.

با نگاهی به زلزله های گذشته در کشورمان مشاهده می شود در خیلی از موارد دیوارهای آجری قاب ها ، بهبود قابل توجهی در عملکرد سازه در هنگام زمین لرزه داشته اند که بیشتر این موارد در ساختمان هایی دیده می شود که به فرم سنتی اجرا شده و فاقد یک سیستم باربر لرزه ای منسجم می باشند .

به عنوان نمونه می توان به عملکرد مثبت و مؤثر میانقاب ها در زلزله 1369 منجیل اشاره کرد .

اکثر سازه های این منطقه دارای اتصالات مفصلی تیر به ستون بودند و فقط میانقاب ها، نقش باربری جانبی را ایفا کرده اند، ضمن اینکه بسیاری از این سازه ها که متوسط یا کوتاه بودند بدون فرو ریزش زلزله را پشت سر گذاشته اند که این فقط به دلیل وجود میان قاب ها بوده است ، هرچند که میان قاب ها دچار ترک خوردگی و خرابی شده اند.

نکته

دیوار موجود در دهانه مهاربندي باید به گونه اي باشد که مهاربند بتواند آزادانه عمل نماید. در چنین دهانه هایی، نمی توان اثر میانقابی دیوار را در نظر گرفت و باید آنها را به صورت جدا شده از قاب اجرا نمود.

توزیع تنش در میان قاب 

تنش های صفحه ای ایجاد شده در داخل میان قاب در اثر اعمال نیروی جانبی به قاب ، بدین صورت است که تنش کششی حداکثر در راستای قطر کششی در مرکز میانقاب و تنش فشاری حداکثر در راستای قطر فشاری و در کنج قاب اتفاق می افتد. متوسط تنش کششی روی قطر کششی بسیار کمتر از متوسط تنش فشاری روی قطر فشاری است ، در نتیجه افزایش طول قطر کششی از کاهش طول قطر فشاری بسیار کمتر است.

مقدم و استفورد اسمیت در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که هرچه قاب نسبت به میان  قاب سخت تر باشد ، قاب در طول بیشتری به میانقاب تکیه می کند و در نتیجه افزایش طول تماس بین آن ها ، نیروهای اندرکنشی در سطح وسیع تری توزیع می شوند و تنش وارد بر میانقاب در گوشه ها کمتر می گردد ؛ و این در حالی است که تنش های مرکز میان قاب مستقل از سختی قاب بوده و فقط وابسته به نسبت ابعادی میان قاب است.

اندرکنش بین قاب و میانقاب در قاب های مرکب

مجموعه قاب و میان قاب تحت اثر بارهای جانبی کم بصورت یک سیستم یکپارچه عمل می کنند و با افزایش مقدار نیروی جانبی، قاب پیرامونی در انتهای قطر کششی از میان قاب جدا شده و در انتهای قطر فشاری به میان قاب تکیه می کند

اگرچه غالباً رفتار قاب به صورت خمشی و رفتار دیوار به صورت برشی است اما اندرکنش قاب و میان قاب مکانیزم مقاومت را تغییر می دهد . به بیانی دیگر میان قاب از حرکت آزاد قاب جلوگیری می کند و در اثر این اندرکنش انتقال نیرو از روش انتقال خمشی در قاب خالی به انتقال خرپایی در قاب مرکب تبدیل می گردد. انتقال نیرو به روش خرپایی باعث افزایش نیروهای محوری و کاهش لنگرهای خمشی و نیروهای برشی در ستون های قاب می گردد.

انواع مودهای گسیختگی در قاب های مرکب

ترک مرزی

این مود یکی از مشخصه های اصلی قاب های مرکب است و معمولاً در مراحل اولیه اتفاق می افتد. این مود باعث تغییر شکل هندسی قاب می شود به طرزیکه یک قطر آن کوتاه تر و یک قطر آن بلندتر می گردد. نیرو در قطر فشاری افزایش می یابد تا گسیختگی صورت گیرد.

مود خردشدگی گوشه

در این حالت حداقل یکی از گوشه های تحت فشار میان قاب خرد می شود . این مود به شدت تحت تأثیر سختی نسبی قاب و میانقاب قرار دارد . قاب های نسبتاً قوی تنش های فشاری زیادی را در مرکز میان قاب متمرکز می کنند که باعث ایجاد مود گسیختگی ترک قطری می شود ، در حالیکه در قاب های ضعیف تنش های گوشه فقط در ناحیه کوچکی پخش می شوند و باعث ایجاد مود گسیختگی خردشدگی گوشه می گردند. بر اساس نتایج تحلیل اجزاء محدود ردینگتون، نسبت ابعادی میانقاب (h/l) هیچ تأثیری در مود گسیختگی خردشدگی گوشه ندارد مگر در حالت میانقاب خیلی بلند که تنش های گوشه خیلی زیاد هستند.

مود شکست برشی لغزشی

در این حالت شکست برشی لغزشی در بین درزهای افقی مصالح بنایی میان قاب ایجاد می شود و معمولاً در قاب های قوی با ملات ضعیف در بین درزها ،اتفاق می افتد. این مود معمولاً برای نسبت ابعادی میانقاب (h/l)  بالاتر اتفاق می افتد.

مود ترک قطری یا کشش قطری

در این حالت یک ترک قطری در امتداد قطر فشاری از یک گوشه به گوشه دیگر شکل می گیرد. در میان قاب هایی که ملات بسیار قوی دارند و ملات مانع عبور ترک از میان درزهای افقی و قائم می گردد ، شکست قطری از نوع کششی است ؛ در حالیکه در میان قاب های با ملات معمولی ترک قطری از آجرها عبور نمی کند بلکه از میان بندهای افقی و قائم ملات می گذرد و شکست از نوع برشی می باشد.

این مود تحت تأثیر مقاومت کششی میان قاب و نسبت ابعادی میان قاب (h/l) می باشد . نتایج حاصل از تحلیل ها و اندازه گیری ها نشان دهنده بیشترین تنش کششی در مرکز میانقاب می باشد.همچنین نتایج تحلیلی ردینگتون و بنیامین و ویلیامز نشان می دهد که با افزایش نسبت ابعادی میان قاب (h/l) ظرفیت باربری نهایی کاهش می یابد. این مود را نباید به عنوان یک مود گسیختگی درنظر گرفت زیرا میان قاب پس از ایجاد این ترک هنوز قادر به تحمل بارهای بیشتری است.

 مود شکست فشاری قطری

در این حالت میان قاب در ناحیه مرکزی خود خرد می شود که معمولاً در قاب های مرکب دارای میانقاب های لاغر در اثر کمانش خارج از صفحه آن ها اتفاق می افتد ؛ البته این مود بندرت اتفاق می افتد زیرا کمانش خارج از صفحه میانقاب مستلزم نسبت لاغری بالایی است که با توجه به ابعاد پانل ها و ضخامت بالای آن ها ، این نسبت ارضاء نمی شود.

مود گسیختگی قاب

در این حالت در ستون ها یا اتصالات تیر به ستون مفاصل خمیری ایجاد می شود . این مود معمولاً در قاب های ضعیف یا قاب های دارای اتصالات ضعیف با اعضای قوی و میان قاب نسبتاً قوی اتفاق می افتد.این مود فقط در قاب های مرکب بتنی ایجاد می شود.

مود پرتاب خارج از صفحه میان قاب

دو مؤلفه طولی ( در صفحه میان قاب ) و عرضی ( عمود بر میان قاب ) به طور همزمان در هنگام زلزله به میان قاب وارد می شوند . در اثر خردشدگی، قابلیت کنش قوسی میان قاب که مهمترین عامل حفظ ایستایی میانقاب در برابر نیروهای عرضی است، بشدت کاهش می یابد.

بین حالت های شکست میانقاب تحت نیروهای صفحه ای و عرضی، اندرکنشی وجود دارد ، بنابراین باید جابجایی قاب مرکب محدود شود تا مقاومت عرضی لازم برای ایستادگی در برابر زلزله تأمین گردد. در غیراین صورت میانقاب از قاب به بیرون پرتاب می شود و مقاومت و سختی سازه شدیداً دچار تغییر می شود و ایستایی لرزه ای آن به خطر می افتد .

شکست برشی در ستون

این حالت در نتیجه ترکیب نیروهای برشی (که میان قاب به قاب وارد می کند) و نیروی کششی (حاصل از عملکرد قاب) در ستون نزدیک گوشه فشاری قاب ایجاد می شود. این پدیده بیشتر در ستون های بتنی که اغلب برای بار فشاری طراحی می شوند مشاهده می شود ودر قاب های فولادی به علت مقاومت کششی بالا رخ نمی دهد.

شکست ستون کوتاه :

در برخی ساختمان ها به دلیل محدودیت های معماری مانند وجود بازشو ، دیوارهای ضخیمی که بین ستون ها را پر کرده اند ارتفاع کمتری از ارتفاع طبقه دارند . سختی زیاد این دیوارها باعث می شود تا محل نقطه بحرانی برش ستون تغییر کند و از آن جایی که هیچ تمهید خاصی مانند کاهش فاصله خاموت ها در این نقطه اندیشیده نشده است ، ستون ها در این نقاط آسیب پذیر می باشند .

گسستن اتصالات فولادی :

در اکثر اتصالات رایج ساختمان های فولادی برای اتصال تیر به ستون از دو نبشی فوقانی و تحتانی استفاده می شود که عموماً برای انتقال بارهای ثقلی جوش های A را جوش اصلی و جوش های B را جوش فرعی (خال جوش ) اجرا می کنند ، اما در هنگام زلزله نیروهای بزرگی در میان قاب ایجاد می شود که مؤلفه رو به بالای بزرگی خواهد داشت و در بسیاری موارد می تواند بر نیروی وزن وارد بر اتصال غلبه کرده و نبشی را بگسلد.

اجرای تیغه جداساز بوسیله کناف

دیوارهای جداساز کناف، بوسیله قابهای فولادی سبک از جنس ورقهای گالوانیزه ساخته می شود و توسط صفحات گچی روکش دار بوسیله پیچ، دو طرف آن پوشانده می شود.

اتصال قابهای فلزی به اعضای سازه ای ساختمان، توسط تفنگهای میخکوب و یا پیچ های سرمته صورت می گیرد.

این نوع دیوار به جهت امکان عبور دادن تاسیسات مکانیکال و الکتریکال از میان آن و همچنین وزن پایین و سرعت اجرای بالا، برای ساختمانهای شهری بسیار مناسب می باشد.

اجرای 3D Wall (پنل سبک سه بعدی)

این نوع مصالح جدا کننده فضا، از دولایه شبکه فولادی ساخته شده که دو طرف یک لایه فوم پلی استایرن قرار گرفته است.

جهت اجرای 3D پانل، مانند تمامی مصالح جداساز ابتدا مسیر قرارگیری آنها را مشخص نموده سپس پنلها را در جای خود قرارداده و بوسیله میلگردهای مشخص شده در نقشه های اجرایی، آنها را به زمین و سقف و جداره های سازه ای اطراف متصل می نمایند.

در صورت نیاز به استفاده از پروفیلهای عمودی و افقی، آنها را نیز در محلهای مشخص قرارداده و طبق نقشه های اجرایی، جوشکاریهای مورد نیاز آنها نیز انجام خواهد شد.

پس از اطمینان از تکمیل اتصالات پنلها، ملات ماسه سیمان را که بصورت کاملا خمیری تهیه شده است، بوسیله پمپ های باد روی پنلها پاشیده می شود تا روی مش های فولادی پوشانده شود و دیوارهای ایجاد شده، بصورت کاملا مسلح درجای خود قرار گیرد. پس از پاشیده شدن ملات ماسه سیمان و پیش از خشک شدن، بوسیله شمشه، روی آن را کاملا صاف می نماییم تا سطحی مسطح جهت اجرای لایه نهایی فراهم نماییم.

دیوار آجری

دیوار آجری

دیوار آجری، در صورتی که باربر باشد، دیواری است که با آجر توپر و ملات ماسه و سیمان ساخته می‌شود.

دیوار آجری، وزن سقف ساختمان وسایل بارهای وارده را تحمل کرده و به پی منتقل می کند.

ابعاد آجرها در کشورها و حتی مناطق مختلف متفاوت است.

اندازه مناسب برای آجر آن است که طولش دو برابر عرض به اضافه یک سانتیمتر (ضخامت بند ملات) باشد.

هر چه ابعاد آجر بزرگتر باشد مقاومت آجرکاری نیز بیشتر می‌شود. زیرا مقاومت آجر از ملات آن بیشتر است.

علاوه بر این سرعت دیوار چینی هم بیشتر می‌شود.

البته اگر ابعاد آجر از مقداری معین بیشتر باشد کار کردن با آن مشکل است

و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.

آجری که برای دیوارسازی به کار میرود، باید مقاوم و مرغوب باشد و ملات مصرفی آن نیز می‌تواند ماسه آهک، با تارد یا ماسه سیمان باشد.

 

ضخامت دیوارهای باربر آجری

ضخامت دیوار آجری، بر اساس بار وارده بر آن تعیین می شود.

به طور کلی می توان ضخامت دیوار باربر را برای ساختمان یک طبقه، یک آجر در نظر گرفت اما در صورتی که دیوار باربر، دیوار خارجی ساختمان باشد.

از نظر عایق حرارتی مطلوب نیست و باید ضخامت دیوار خارجی حداقل یک و نیم آجر ( ۳۵ سانتی) در نظر گرفته شود.

پیوند و اهمیت آن را در دیوار آجری باربر

پیوند اصطلاحی است که به انواع آرایش های شناخته شده آجرچینی دیوارها گفته می‌شود.

نوع آرایش های پیوندی برای دیوارهایی که بارهای سنگین را تحمل می کنند امری اساسی است

که می‌تواند تا حد امکان از تخریب سازه جلوگیری کند.

برای اجرای موثر این کار پیوند آجری باید طوری باشد که بار وارده به شکلی یکنواخت در تمامی طول دیوار پخش شده تا هر بخش از دیوار، مقدار کمی از با را تحمل کند.

اگر نیرو به شکلی مناسب توزیع نشود و فقط به بخش های معینی از دیوار منتقل گردد،

ممکن است به نشست ناهمسان، ترک خوردگی و تخریب دیوار منجر شود.

شاقول کردن دیوار آجری

شاقول وسیله ایست ساده که از وزنه ای مخروطی شکل معمولا از جنس برنج یا فولاد که به انتهای ریسمانی وصل شده تشکیل شده است .

انواع پیوند دیوارهای آجری

پیوندها در دیوارهای آجری متنوع بوده و انواع متداول آن عبارتند از:

پیوند بلوکی

پیوند خاجی

پیوند کله

پیوند راسته و …

اصول کلی دیوار چینی آجری

این اصول که باعث مقاومت بیشتر دیوار می شوند عبارتند از:

الف) حداقل ممکن از آجرای کامل و نشکسته استفاده شود.

ب) دیوار باید شاقول و در امتداد قائم اجرا شود.

ج) آجرهایی که در داخل ضخامت دیوار قرار می گیرند تا حد امکان به صورت کله کار گذاشته شوند.

د) ردیف راسته با آجر سغدی شروع می‌شود تا همپوشانی مناسب در رج ها به وجود آید.

ه) برای داشتن دیوارهای با مقاومت بیشتر تمامی درز های داخل دیوار در هر ردیف کاملاً با ملات پر شود.

و) آجر را باید به مدت ۶۰ دقیقه در آب قرار داده (به این عمل زنجاب کردن آجر می گویند) و بلافاصله به کار برده شود.

ز) بند های عمودی رج های متناوب در یک خط قائم قرار گیرند.

ح) ضخامت بند اجر باید بین یک تا یک و نیم سانتیمتر باشد.

ط) دیوار باید پس از اجرا حداقل به مدت ۳ روز مرطوب نگه داشته شود.

لاریز و لابند

در مواردی که به هر دلیل دیوار به صورت کامل اجرا نشود و به صورت ناقص ساخته شود

باید در هر ردیف یک آجر کمتر اجرا گردد (به صورت پله ای).  به این کار اصطلاح لاریز گفته می شود.

همچنین در صورتی که دیوار با دیوار دیگری تقاطع داشته باشد،

باید آجرها را به صورت یکی در میان اجرا نمود به این کار اصطلاحاً لابند گفته می شود.

دیوار بنایی چیست؟

دیوار بنایی چیست؟

بنایی ساختن سازه‌هایی از واحدهای مجزا است، که اغلب به وسیله‌ی ملات به هم متصل می‌شوند.

واژه بنایی را می‌توان به واحدها هم اطلاق کرد.

مصالح معمول در ساختمان‌های بنایی، آجر، سنگ ساختمانی مانند مرمر، گرانیت، و سنگ آهک، بتن با نمای سنگی، بلوک بتنی، بلوک شیشه‌ای و خشت هستند.

انواع دیوارهای بنایی

دیوارهای بنایی به دو دسته سازه‌ای و غیرسازه‌ای تقسیم می‌شوند.

دیوارهای سازه‌ای به دیوارهایی اطلاق می‌شود که بارهای ثقلی و جانبی را در امتداد و عمود بر صفحه خود تحمل می کنند.

این دیوارها از واحدهای بنایی شامل آجر و بلوك سیمانی همراه با ملات ماسه سیمان، باتارد و ماسه آهک تشکیل شده‌اند.

دیوارهای بنایی غیرسازه‌ای یا تیغه‌ها‌، دیوارهایی هستند که هیچگونه سهمی از بارهای ثقلی و لرزه‌ای ساختمان به آنها نسبت داده نمی‌شود و به عنوان اجزای غیرسازه‌ای تلقی و باید برای ضوابط مربوطه کنترل شوند.

مدلسازی

در مدلسازی ساختمان‌های مصالح بنایی باید ضوابط زیر رعایت شود.

در این رابطه باید اثرات مواردی همچون پوشش نما، وجود درزهای قائم، انفصال ناشی از عبور لوله یا دودکش، هشتگیر، کلاف و غیره در مدلسازی در نظر گرفته شود.

دیوارهای سازه‌ای جدید

دیوارهای سازه‌ای جدید، دیوارهایی هستند که به سازه‌ی موجود به منظور ارتقای سیستم مقاوم لرزه‌ای افزوده می‌شود.

این دیوارها باید براساس الزامات نشریه شماره ۳۶۰ طراحی شوند و جزئیات و شرایط ساخت آنها براساس دستورالعمل‌ها و آیین نامه‌های مصوب مربوطه می‌باشد.

دیوارهای سازه‌ای موجود

دیوارهای سازه‌ای موجود، شامل همه دیوارهای سازه‌ای در سیستم ساختمانی است که قبل از عملیات بهسازی وجود داشته‌اند.

رفتار دیوارهای موجود در صورتیکه دارای وضعیت خوب و متوسط نظیر دیوارهای جدید فرض می‌شود.

دیوارهای تقویت شده

دیوارهای بنایی تقویت شده شامل دیوارهای موجودی است که با روش‌های مناسب بهسازی شده‌اند.

بهسازی لرزه‌ای

بهسازی اجزای غیرسازه‌ای باید با روش‌های قابل قبول بر اساس رده‌بندی رفتاری و سطح عملکرد مورد نظر برای جزء غیرسازه‌ای صورت گیرد.

‌درزهای قائم بین واحدهای بنایی

چنانچه درزهای قائم بین واحدهای بنایی با ملات پرنشده باشند، برای مدلسازی دیوارها‌، سطح خالص دیوار با کاهش فضاهای خالی برای مقاومت در برابر نیروها، مورد نظر قرار گیرد.

در این حالت برای محاسبه سطح مقطع خالص دیوار می‌توان سطح مقطع کل دیوار را به میزان پنج درصد کاهش داد.

‌پوشش نما

برای مدلسازی دیوارها، سطح خالص دیوار بدون در نظر گرفتن پوشش نما برای مقاومت در برابر نیروها، مورد نظر قرار گیرد.

‌هشتگیر

واحدهای بنایی در تمام دیوارهای سازه‌ای متقاطع باید در یک تراز چیده و در یک سطح بالا آورده شده باشد.

در صورتی که دیوارهای متقاطع مطابق ضوابط استاندارد ۲۸۰۰ ایران اجرا نشده باشد و در اجرای قسمت‌های مختلف یک دیوار سازه‌ای و یا گوشه‌ی دو دیوار متقاطع باربر از روش دندانه‌دار کردن دیوار یا به اصطلاح هشتگیر استفاده شده باشد، محل اجرای آن به عنوان نقطه‌ی انفصال در دیوار تلقی می‌شود.

عبور لوله و دودکش از درون دیوار سازه‌ای

اگر قطر لوله و یا دودکشی که از درون دیوار عبور می‌نماید، بیش از یک ششم  ضخامت دیوار باشد، محل لوله به عنوان نقطه‌ی انفصال در دیوار تلقی می‌گردد.

‌کلاف

در ساختمان‌های مصالح بنایی لزومی به مدلسازی کلاف‌ها نیست مگر در مواردی خاص.

در صورتی که مدلسازی کلاف‌ها مورد نظر باشد، نوع رفتار کلاف و عدم باربری آن باید ملحوظ شود. محل اتصال آن به عنوان نقطه‌ی انفصال در دیوار محسوب نشده و دیوار ممتد فرض می‌شود.

‌کنترل اجرای واحدهای بنایی

دیوارهایی که با آجر یا بلوك ساخته شده‌اند، باید طوری چیده شده باشند که همپوشانی افقی مناسبی بین واحدهای بنایی برقرار بوده و درزهای قائم روی هم قرار نگرفته باشند.

عرض ترك‌های مورب احتمالی ناشی از نشست ناهمگون دیوار، نباید از ۳ میلیمتر تجاوز کند.

واحدهای مصالح بنایی در دیوار باید یک سطح پیوسته و صاف ایجاد کرده باشند و دیوار فاقد شکم دادگی یا کج شدگی باشد.

چنانچه هر یک از موارد فوق رعایت نشده باشد، دیوار به لحاظ اجرای نامناسب به عنوان عضو غیراصلی تلقی می‌شود.

 

یکنواختی و انسجام سقف

چنانچه در سقف طاقضربی انسجام سقف مطابق ضوابط استاندارد ۲۸۰۰ تامین نشده باشد، سقف آسیب پذیر بوده و باید با تمهیدات مناسب انسجام سقف تامین و سپس در مدلسازی ساختمان لحاظ شود.

سختی

سختی داخل صفحه دیوارها باید به کمک روش‌های متداول معتبر، با در نظر گرفتن اثرات سختی‌های برشی و خمشی محاسبه شود.

از سختی خارج از صفحه دیوارها در مدل تحلیلی، که از مدل تحلیلی کلی سازه ساخته میشود، باید صرف نظر شود.

‌کنترل نیروی رانش در سقف‌های قوسی و شیبدار

در سقف‌های شیبدار و در دهانه‌های خارجی ساختمان اگر نسبت ارتفاع سقف قوسی از یک دوم قطر قاعده آن کمتر باشد و در صورتی که از کلاف چوبی، فلزی ‌یا بتنی برای مهار سقف استفاده نشده باشد، باید نیروی رانش سقف در محاسبات عمود بر صفحه دیوار خارجی حامل وزن سقف ملحوظ شود.

‌بررسی رفتارداخل صفحه دیوارها و پایه‌های مصالح بنایی

در این بخش روند تعیین سختی، مقاومت و معیارهای پذیرش دیوارهای بنایی غیرمسلح که در درون صفحه خود تحت نیروی جانبی قرار دارند، ارائه می‌شود.

‌برای دیوارهای برشی طره‌ای که تکیه‌گاه آ‌نها در برابر چرخش ثابت است و پایه‌های بین بازشوهای درها و پنجره‌ها که در بالا و پایین در برابر چرخش ثابت هستند، قابل کاربرد است.

‌اتصال بین دیوارهای سازه‌ای و سقف

در صورتی که دیوارهای سازه‌ای مصالح بنایی در تراز طبقات به نحو مناسب و مطابق ضوابط استاندارد ۲۸۰۰ به سقف متصل نشده باشد، به لحاظ رفتاری نقطه انفصال تلقی می‌شود.

برای اینکه نیروهای عمود بر صفحه دیوار بتواند به سقف منتقل شود، اتصال دیوار و سقف باید بتواند نیروی عمود بر صفحه دیوار محاسبه می‌شود، تحمل نماید.

چنانچه اتصال دیوار و سقف نتواند نیروی فوق الذکر را تحمل نماید، محل اتصال به لحاظ رفتاری نقطه انفصال تلقی می‌شود.

دیوار چیست؟

دیوار چیست؟

دیوار عبارت از یک ساختار ممتد، یکپارچه، محکم و استوار که از جنس آجر، سنگ، بتن، چوب یا فلز و غیره است.

‌ضخامت دیوار در مقایسه با طول و ارتفاع نازک بوده و معمولاً به عنوان مجزا کننده فضاها از یکدیگر به صورت اجزا یا اتاق‌ها عمل می‌کند یا به عنوان محافظ یک فضا است.

علاوه بر این، ساختار‌های عمودی، انتقال دهنده بار ساختمان به زمین هستند.

کاربرد دیوارها

فضاسازی و خلق فضاهای نوین،محافظت از سرما و گرما،ایجاد عایق صوتی،ایجاد حریم خصوصی،ایجاد حریم خصوصی محل،مناسبی برای کار گذاشتن انواع لوله کشی‌ها و سیم کشی‌های برق،تزئین و انجام کارهای هنری‌ مانند گچ بری و نقاشی دیواری.

 

انواع دیوار

دیوارها به دو گروه عمده طبقه‌بندی می‌شوند: (لازم به ذکر می‌باشد که تصویر یا تصاویر مربوط به هر قسمت پس از پایان توضیح آن آورده شده است)

الف) انواع دیوارها از نظر عملکرد:

  • دیوارهای باربر: این دیوارها علاوه بر وزن خود، بارهای اعمالی به دیوارها مانند سقف‌ها را نیز تحمل و منتقل می‌کنند.
  • دیوارهای غیرباربر: این دیوارها صرفاً وزن خود را متحمل شده و انتقال می‌دهند.دیوارهای غیرباربر را «دیوار تقسیم و پارتیشن» نیز می‌نامند.

دیوار تقسیم به دیوارهای داخلی ساختمان اطلاق می‌گردد که فضاهای مختلف داخلی ساختمان را از یکدیگر تفکیک نموده و غیرباربر است.

  • دیوارهای حائل: دیوارهایی که جهت مقابله با نیروی جانبی نظیر حرکت خاک، آب و … به کار گرفته می‌شوند را اصطلاحاً «دیوار حائل» می‌نامند؛ مانند دیوارهایی که مانع حرکت کوه‌های مجاور جاده‌ها می‌شوند.
  • دیوارهای عایق: این دیوارها وظیفه‌ی جلوگیری از ورود رطوبت، سرما، گرما و صدا را بر عهده دارند.

ب) انواع دیوارها از لحاظ مصالح

همانگونه که اطلاع دارید، دیوارها در ساختمان دارای عملکردهای گوناگونی می‌باشند. لذا نسبت به نوع فضا، ابعاد، اندازه و عملکرد می‌توان آن‌ها را از مصالح گوناگونی درست کرد. معمولاً این مصالح بدین شرح می‌باشند:

  • دیوارهای آجری
  • سنگی
  • بتنی و بتن مسلّح

 

انواع بلوک (بلوک سفالی، سیمانی، گچی و …)، چوبی، گلی و خشتی.

 

دیوار با عایق حرارتی داخلی از پلی استایرن

پلی استایرن درعایق کاری حرارتی از داخل ساختمان، مورد استفاده قرار می گیرد. برای محافظت از این ماده در برابر آتش و تسهیل عملیات نازک کاری، معمولاً از قطعاتی استفاده می شود که دریک طرف صفحۀ گچی چسبیده به پلی استایرن دارند و طرف دیگر، قطعۀ دیگر عایق روی یک شبکۀ چوبی پیچ می شود یا توسط چسب خمیری مخصوص روی دیوار با مصالح بنّایی یا بتنی نصب می گردد.

دیوار با عایق حرارتی داخلی از پشم معدنی ( پشم سنگ یا پشم شیشه)

پشم معدنی معمولاً به صورت قطعات پیش ساخته با ابعاد استاندارد مورد استفاده قرار می گیرد.

پشم سنگ و به خصوص پشم شیشه دارای ضریب های نفوذپذیری (بخارآب) بالایی هستند و به همین سبب در اکثر موارد با یک ورق کاغذ قیراندود یا کاغذ آلومینیوم در مقابل خطرمَیَعان شدن محافظت می شوند.

 

عایق کاری حرارتی دیوار از سمت خارج

در این نوع عایق کاری بهتر است از موادی استفاده شود که جاذب آب نباشند.

دیوار با عایق حرارتی پلی استایرن

دیوار با عایق حرارتی پلی استایرن قطعات پیش ساخته پلی استایرن را با چسب های خمیری مخصوص روی دیوار نصب می کنند.

سپس یک شبکه فلزی توری سیمی روی عایق می گذارند و آن را با پیچ های مخصوص به دیوار محکم می کنند و ملات ماسه و سیمان را بر روی آن اجرا می کنند.

زمان‌های مهم اجرایی

ملات سبز پلیمری

#پلیمورتکس
زمان‌های مهم اجرایی
.
زمان های کاربردی هنگام اجرای ملات پلیمورتکس
.
زمان خشک شدن سطحی: 15-30 دقیقه
.
زمان خشک شدن نهایی: 50-100 دقیقه

 

اینستاگرام ، لینکدین ، آپارات ، یوتیوب ، پینترست ، کلوب ، نماشا

 

پایگاه اینترنتی:
www.polymortex.ir
پست الکترونیک:
 info@polymortex.ir
اینستاگرام، تلگرام و شبکه های اجتماعی:

ویژگی‌های پلیمورتکس

 

🔸️ویژگی‌های پلیمورتکس


👈 انعطاف پذیری

✅ بدون جمع شدگی و ترک خوردگی پس از اجرا با انعطافپذیری مناسب در مقابل لرزش و حرکت های محدود ساختمان

👈 ملات پلیمورتکس

✅ کسب مقاومت، چسبندگی بالا و ایجاد ایمنی

 

 

اینستاگرام ، لینکدین ، آپارات ، یوتیوب ، پینترست ، کلوب ، نماشا

 

پایگاه اینترنتی:
🌐www.polymortex.ir
پست الکترونیک:
📧 info@polymortex.ir
اینستاگرام، تلگرام و شبکه های اجتماعی:
📣@polymortex